Οι αμυγδαλιές καλωσορίζουν την Άνοιξη

 Οι Αμυγδαλιές, που σηματοδοτούν το ξεκίνημα της Άνοιξης, ξεφυτρώνουν παντού, ομορφαίνοντας με την αέρινη παρουσία τους όλη την πόλη της Θεσσαλονίκης... Η ομορφιά και το άρωμά τους αναδύεται τριγύρω.


Μυθολογία

Η αμυγδαλιά είναι συνδεδεμένη με διάφορους μύθους και παραδόσεις πολλών λαών. Στην ελληνική μυθολογία, υπάρχει ο εξής μύθος: Ήταν η Φυλλίς, η πανέμορφη κόρη του βασιλιά της Θράκης, που κάποτε ερωτεύθηκε το γιο του Θησέα, τον Δημοφώντα, τον οποίο γνώρισε όταν εκείνος επέστρεφε με το καράβι του από την Τροία. Ο βασιλιάς πατέρας της αποφάσισε να τους παντρέψει, αφού του έδωσε και μέρος του βασιλείου του.

Όμως, εκείνος νοστάλγησε την Αθήνα και έφυγε για λίγο. Κι ενώ της είχε τάξει ότι θα γυρίσει πολύ σύντομα, δεν γύρισε. Εκείνη περίμενε χρόνια την επιστροφή του και τελικά πέθανε από μαρασμό. Οι θεοί, από οίκτο, τη μεταμόρφωσαν σε αμυγδαλιά, που μετατράπηκε σε σύμβολο της ελπίδας. Όταν ο Δημοφώντας επιτέλους γύρισε γεμάτος τύψεις, βρήκε την καημένη τη Φυλλίδα ένα ολόγυμνο δέντρο, χωρίς φύλλα και άνθη.

Απελπισμένος αγκάλιασε το δέντρο, το οποίο ξαφνικά πλημμύρισε από λουλούδια, δείχνοντας ότι η αγάπη δεν μπορεί να νικηθεί από το θάνατο.

 Αρχαιότητα

Στην αρχαιότητα δε, οι παγανιστές θεωρούσαν την αμυγδαλιά σύμβολο παρθενικότητας.

 Πρόγνωση καιρού

Ένας άλλος τομέας που χρησιμοποιούσαν την αμυγδαλιά στα παλιά χρόνια, ήταν στην εμπειρική πρόγνωση του καιρού. Μάλιστα, οι παλιοί συνήθιζαν να λένε ότι όταν η αμυγδαλιά ανθίζει το Γενάρη, ο χειμώνας θα είναι βαρύς, με πολύ κρύο και χιόνι.

Σύγχρονη εποχή

Στη σύγχρονη εποχή, Τσέχοι, Ιταλοί και Έλληνες την αντιμετωπίζουν σαν σύμβολο τύχης και μακροζωίας, προσφέροντας τους καρπούς της σε γάμους. Γι' αυτό άλλωστε και τα κουφέτα είναι αμύγδαλα καλυμμένα με ζάχαρη.

Ποίηση

Παράλληλα, πολλοί ποιητές και συγγραφείς έχουν εξυμνήσει την Αμυγδαλιά.

"Ρώτησαν την αμυγδαλιά, αν υπάρχει Θεός και η αμυγδαλιά άνθισε", έλεγε ο Ν. Καζαντζάκης, ενώ χαρακτηριστικό είναι το ποίημα του γνωστού ποιητή Γιώργου Δροσίνη, "Ανθισμένη Αμυγδαλιά":

Ετίναξε την ανθισμένη αμυγδαλιά (δις)
με τα χεράκια της
και γέμισ' από τ΄ άνθη η πλάτη, η αγκαλιά
και τα μαλλάκια της.
Και γέμισ' από τ΄ άνθη...